RIP Gunnar "Kjakan" Sønsteby 1918-2012

Det reiv meg i hjerta då eg klikka meg inn på VG Nett for få minutter siden. Dagen som eg har venta på, men frykta i det lengste hadde kome. Eg veit jo at ingen kan leva evig, men eg hadde eit lite håp om at krigshelten og motstandsmannen Gunnar "Kjakan" Sønsteby hadde det i seg eit par år til. Men dengang ei!

I ein alder av 94 år trakk Sønsteby sitt siste sukk, og Noreg har mista den mannen som er den einaste i Noreg som har fått utmerkelsen Krigskorset med 3 sverd.

I førjulstida 2008 var Gunnar Sønsteby invitert til boksignering i Kristiansand, og med kun få dager til eg skulle sjå filmen om Max Manus troppte eg opp. Flest stoler var okkupert av eldre mennesker, men det er merkelig kor lite utanfor du føler deg når du har interesse for noko. Krig og slikt noko har egentlig aldri fascinert meg noko særlig, men mennesker fascinerer meg. Det er ikkje ofte du møter eit så kjent menneske og innser at han har beina planta godt på jorda.

Sønsteby prata litt og svarte på spørsmål, og eg fekk meg til å stilla spørsmålet: "Kva syns du om han som portretterer deg i filmen om Max Manus?" (For opplysningen er det Knut Joner som har den rollen.) Sønsteby svarte noko sånt som at joda, han var flink han osv. Fruen hans, Anne-Karin Jarlsby Sønsteby (f. 1931) var og med, og ho svarte at ho syns han likna litt på mannen, kløft i haken og strålande auge. Jaså, seier Sønsteby, du har lagt merke til det du. Han sa det så humoristisk og ertelystent og forsamlingen lo godt.

Etterpå signerte han boka Om samhold og innsatsvilje, og eg tok den stolt med meg heim.

Tusen takk for møtet, og kvil i fred!

XOXO