Bok: "Du er fantastisk! En virkelighetssjekk fra Yummymummy" av Veronica Simoné Fjeld

Den norske forfatteren, journalisten og kroppspositivisten Veronica Simoné Fjeld (f. 1981) debuterer i 2020 med sakprosaboka Du er fantastisk! Fjeld arbeider til vanleg i TV Vest, tar oppdrag som foredragsholder og konferansier (eg har sjølv sett ho som sistnemnte) og er aktiv i sosiale medier. Det er spesielt Snapchat (veronicasimone) som står høgast, men og Instagram (veronicasimone_yummymummy).

Eg som bur på denne kanten av landet veit godt kven Veronica Fjeld er, men det var ikkje før Snapchat kom inn på telefonen at Fjeld sine tanker og meiningar kom inn i feeden kvar dag. Fjeld er tydeleg på kva ho vil fram til, og kva bransjen som omhandler skjønnhet mangler. Det er fleire som har fått augene meir opne dei siste åra med tanke på kva skjønnhetsbransjen makter å lire av seg for å få kunder.

Eg siterer frå forordet til boka:

Nå har jeg blitt servert plastvipper til frokost, leppefillers til lunsj, botox til middag og rumpeplastikk til kvelds i så lang tid, at jeg med hånden på hjertet kan si at jeg er forsynt. Takk for tilbudet, men jeg er mett! Jeg er så mett at jeg kjenner jeg gulper silikon og plast.

Jeg har vært mett lenge, faktisk i noen år nå, men du vet den følelsen du får når du ikke lenger en gang kan tenke på en bestemt ingrediens før du blir kvalm? Den har jeg nå, og i stedet for å gjemme meg på toalettet med brekninger velger jeg å spy ut innholdet i denne boken. Du kan på sett og vis kalle det for min takk-for- maten-tale, til skjønnhetsbransjen.

Veronica Simoné Fjeld skriver om korleis ho vart Yummymummy, om huden, vipper, lepper, pupper, rynker, grombré, rumpe, mage, kroppshår, filter og til slutt selvtillit. Alt det som omhandler kroppen er områder som usikre unge jenter og gutter, og voksne og, kan fikse på. Det kan fikses på! Skjønnhetsbransjen er sleipe og ønsker sjølvsagt at du som usikker skal fikse på kroppen din slik at dei tener penger og du får betre sjølvtillit. Men får du det? Veronica Fjeld skriver med ærlighet og stolthet over sin egen kropp, og byr på seg sjølv.

Eg er av dei "heldige" som har ein smal kropp, og trenger lite fiksing. Men er det kun dei med litt meir former som kan bli påvirka? Nei, meiner eg. For eg har fått høyre at eg er så fin som tynn. Eg har fått spørsmål om eg eter, om eg handler mat, om eg trenger mat. Eg har til og med fått spørsmål om eg har spiseforstyrrelser. Heldigvis har eg ein ganske sterk psyke når det gjelder akkurat dei tingene at eg kan le av det. Men sjå føre deg 15-16-åringen som kanskje syns at det er fint å vera tynn, og blir bare tynnere. Eg er heldigvis for glad i mat til at eg nokon gong har gått den vegen, men ein kan aldri vite.

Sosiale medier i dag er brutale, og eg er så glad for at mine ungdomsår ikkje vart dokumentert på sosiale medier. Det held med bileta i fotoalbumene. Eg heier på alle unge jenter og gutter der ute som kjenner på usikkerheten, og håper dei har nokon dei kan snakke med. Denne boka er ein gave til alle dokk! Anbefales!

XOXO

| Utgitt: 2020 | Format: Innbundet, 197 sider | Forlag: Jæren forlag |

Bok: "Sak 1569" (WW #15) av Jørn Lier Horst

Den norske forfatteren Jørn Lier Horst (f. 1970) er tidlegare etterforsker i politiet, men har dei siste åra livnært seg som krimforfatter. Lier Horst har og vore i TV og radio/podcast når det handler om kriminalsaker. Sak 1569 er den femtende boka i rekken om politimannen William Wisting.

William Wisting er inne i si andre ferieveke. Det er uvant for han å følge med på ein sak frå sidelinja, men med nettbrett og aviser går det på eit vis. Så får han eit brev i posten. I dagens digitale samfunn er det uvanleg å få brev i posten, men innhaldet er enda meir uvanleg. Eit enkelt ark med eit saksnummer på. Wisting fatter interesse, men forstår fort at det er ikkje ein av hans saker. Fleire brev kjem, men dei blir levert av avsenderen sjølv, og Wisting kjøper seg eit lite kamera som han fester i bilen med god utsikt til postkassen.

Samstundes blir det gjort nye funn på ei branntomt, og sjølv med ferie må han innom politistasjonen. Brevene blir stadig meir interessante, og Kripos med Adrian Stiller blir involvert. Ein liten tur til USA får Wisting til å eliminere personer i den kalde saken, men kven er det som sender brevene? Kven tok livet av Tone Vaterland den juli-dagen i 1999? Line og Amalie er med frå nabohuset, men det er noko muffens med den nye kjærasten til Line. Wisting liker ham ikkje, og etterkvart gjer visst ikkje Line det heller. 

Eg er ganske inhabil etterkvart for eg får meg ikkje til å mislike Wisting-bøkene uansett kva andre måtte meine. Jørn Lier Horst leverer eit solid stykke arbeid, og eg liker veldig godt alt eg lærer ved å lese bøkene om William Wisting. Det er få ting eg stusser over, og arbeidet med etterforskningen tar eg som god fisk for Lier Horst har god erfaring frå politiet. I Sak 1569 får me tilbakeblikk frå rettssaken i 1999, og det blir satt saman med dagens etterforskning. 

Bokhaust er dei siste åra synonymt med ny krimroman frå Jørn Lier Horst, men kvifor i alle dager kan ikkje boka kome om våren? Eg leser lite krim etter mørkets frambrot, men vart sittande med boka lørdag kveld. Tanken på at nokon haldt auge med Wisting fekk det til å grøsse langt nedover ryggen i kveldsmørket. Meg og mitt harehjarte!

Sak 1569 anbefales!

XOXO

| Utgitt: 2020 | Format: Innbundet, 368 sider | Forlag: Capitana |

Nobels litteraturpris 2020

 Nobels litteraturpris 2020 går til amerikanske Louise Glück.

– Glück er en av de fremste samtidspoetene i USA, ifølge Den Svenska Akademien.

De roser Glück for hennes «umiskjennelige poetiske stemme, som med «nøktern skjønnhet gjør individets eksistens universell». (sakset frå NRK-artikklen, lenke nederst)

I Noreg er det Forlaget Oktober som har dei norske rettighetene til Louise Glück, og ei bok finnes på norsk. Diktsamlingen Averno er innlemma i Rune Christiansen gjendiktningsserie, gjendikta av Per Petterson og utgitt i 2017 på norsk. Eg har bestilt den på biblioteket, og i bokhandlerne begynner det å bli tomt så forlaget skal trykke opp på nytt.

XOXO

PS. NRK-artikkel HER!

Lesesirkel 1001 bøker | Victober

Det er 1. oktober, og tid for årets tiende kategori i lesesirkelen. Kategorien i oktober er Victober og i kategori-innlegget frå desember-19 skreiv eg:

Det er eit lesemaraton som går føre seg i oktober der du skal lese viktorianske bøker/verk gitt ut i Storbritannia eller Irland i årene 1837-1901 (altså medan dronning Victoria levde). Lesemaratonet sin definisjon sier at du kan kun lese bøker/verk gitt ut av britiske eller irske forfattere, eller forfattere bosatt i Storbritannia og Irland, i årene 1837-1901.

I tillegg må og boka vera på 1001-lista. Om du trenger tips så gir du beskjed, eg har notert meg 67 titler som passer inn i kategorien. Eg skal og vera med på det offisielle lesemaratonet Victober, og har skrevet om det her (intern lenke til min bloggpost).

Eg vil i år som i fjor sjekke i det stille om boka du har valgt er på den offisielle lista, og mi liste er finsjekket og oppdatert så bruk gjerne den. Eg håper dykk set pris på at eg sjekker boka/bøkene dine, og eg ser og det er liv i emneknaggen #elidas1001lesesirkel på Instagram.

Eg set stor pris på eit vink om du har lest i dei ulike kategoriane for sjølv om eg er (i mine auge) ekstremt god til å sjekke ulike sosiale medier så er det ikkje alt eg får med meg. Spør og grav om du lurer på noko. Alle som leser noterer eg i fanen over her, og premiering blir det garantert! God lesnad!

XOXO

Leserefleksjonar #63 | September i bøker

September var: Eg forstår ikkje heilt kor september vart av. Plutselig var den her, og nå er den historie i morgon. Det har vore ein travel månad jobbmessig (med nye utfordringer) og nokon gode kvelder med arrangementer på biblioteket. Gode sykkelturer har det og blitt, og eg nyter tilværelsen med el-sykkel.

I september har eg lest: Eg har lest ein heil del, og litt til, men eg ser på lista at det er bibliotekbøker det går i. Det har kome og kjem mykje bra nytt nå, men eit par bøker frå bokhylla hadde ikkje skada. Betre lykke i oktober.

* Douglas Stuart: Shuggie Bain BP L

* Åse Ombustvedt og Jens Kristensen (ill.): Lillebror er ny som månen B

* Sylvia Douyé og Paola Antista (ill.): Jenta som elsket fabeldyr (Nikoline #2) B

* Monika Steinholm: Ikke akkurat lykke B

* Linn Skåber (red.): 30 dager i april 2020 B

* Ágota Kristóf: Den tredje løgnen B

* Kjersti Annesdatter Skomsvold: Jo fortere jeg går, jo mindre er jeg B

* Kjersti Annesdatter Skomsvold: Meg, meg, meg B

* Anne Gunn Halvorsen og Randi Fuglehaug: Arvingen (Halve kongeriket #1) B

* Line Baugstø: Vi skulle vært løver B

* Line Baugstø: Jeg er Leona B 

* Vigdis Hjorth: Å tale og å tie. Essay om litteratur B

* Ingeborg Arvola: Neiden 1970 L

* Kjersti Annesdatter Skomsvold: Barnet B

* Ernest Hemingway: Three Stories and Ten Poems L

* Den norske bokklubben: 100 beste norske dikt OTS

* Annie Ernaux: A Woman's Story L

* Georges Perec: En mann som sover 1001 OTS

* Linn Skåber og Lisa Aisato (ill.): Til de voksne B

* Christian Borch: Konge for sin tid B

* Jan Thomas og Kjartan Brügger Bjånesøy: Jeg har levd! B

* Matilda Gustavsson: Klubben - en granskning B

* Ragnhild Holmås: Men du ser ikke syk ut B

* Katy Hudson: For mange gulrøtter B

* Katy Hudson: Natta, Kjell skilpadde B

* Katy Hudson: Den perfekte bursdagskaken B

I september fullførte eg ikkje: Eg har framleis ein stabel med bibliotekbøker som må leses. Nå har eg seks stykker som ikkje kan fornyes (fordi andre lånere og vil lese), så det blir travelt framover.

I oktober skal eg: På lørdag skal eg benke meg foran PC-skjermen og sjå Veronica Simoné Fjelds (aka Yummymummy) streamingshow Naturligvis! Før den tid har eg lyst til å lese boka hennar. Elles skal eg lese Gengangere i @theibsenbookclub (søk den opp på Instagram), eg skal lese viktorianske bøker og gjenlese Hanya Yanagiharas Et lite liv. Sistnemnte før 20. oktober for då er det lesesirkelmøte på biblioteket mitt.

XOXO

Bok: "Men du ser ikke syk ut" av Ragnhild Holmås

Den norske forfatteren Ragnhild Holmås (f. 1988) er utdanna statsviter, snakker russisk og har jobba som tekstkonsulent. Som 23-åring fekk ho diagnosen ME og opplevde at det å bli trodd var ein like stor utfordring som sjølve sjukdommen. Holmås har instagram-kontoen @serikkesykut der ho til stor begeistring for følgerne fjaser og knuser ho fordommer om usynleg sjukdom.

Det er lenge sidan eg las om denne boka, og fekk den endeleg frå biblioteket. Det som gleder meg er at den er på venteliste og at fleire vil lese den. Det trur eg vil gjere stigmatiseringa av usynleg sjukdom mindre. Eg har ingen erfaring med usynleg sjukdom, men har fleire venner som av ulike årsaker ikkje fungerer i jobb. Mot slutten av boka skriver Ragnhild Holmås at ho er lei av å lyve om kva ho jobber med, og eg tenker at det er jo eit av dei første tinga fremmede personer spør kvarandre om. Kanskje me må finne på noko anna å bruke som introduksjon for nye personer? Eg foreslår bøker, evt kvifor du ikkje leser bøker. Då får i alle fall eg blod på tann om eg blir spurt om yndlingsbøker.

Men frå spøk til alvor, det er ingen spøk å ha ME. Ragnhild Holmås har brukt tre år og utallige servietter, post-its og whatever som låg der ho låg til å skrive denne boka. Kvar dag har vore eit slit mot lys, lyd og berøring. Og den evige skammen. Den altoppslukende skammen som gjorde at ho med ein tur ut tok ein haug med bilder så ho kunne legge ut på sosiale medier over lengre tid. Det var ein måte å vise omverda på at ho var oppe og hoppa, sjølv om ho i all stillhet låg langt under dyna. Dei få gongene ho gjekk ut døra tok ho på seg leppestift for til og med legen gir deg betre hjelp om du ser nokonlunde oppegående ut. 

Ragnhild Holmås har skrevet ei humoristisk, sår og tankevekkande bok om usynleg sjukdom. Om sin usynlege sjukdom. Innimellom sin eigen sjukdomshistorie har ho tatt med fakta om temaet og følgerhistorier frå sosiale medier. Eg håper denne boka kan bidra til mindre stigma og meir forståelse. Min forståelse blir større for kvar dag gjennom både denne boka, men og via andre kanaler. La oss bli med og si "Eg forstår ikkje kva du strir med, men eg aksepterer." Anbefales!

Jeg justerer håpet. Det har fått liten h. Det nye håpet er ikke lenger å bli frisk i morgen, neste uke eller neste år. Det nye håpet er å kunne fortelle at jeg er kronisk syk, og bli møtt med kunnskap og forståelse av helsevesenet, Nav, og folk jeg treffer på fest, på sykurs og i kommentarfelt. Det nye håper er at forskerne skal få finansiering til å endelig gjøre det store gjennombruddet, slik at legenes hjerter ikke lenger synker når de ser meg. (Men du ser ikke syk ut s. 216)

XOXO

| Utgitt: 2020 | Format: Innbundet, 236 sider | Forlag: Cappelen Damm |

The 2020 Booker Prize - Shortlist

 6 bøker har fått plass på årets kortliste:

* The New Wilderness by Diane Cook (US)

* This Mournable Body by Tsitsi Dangarembga (Zimbabwe)

* Burnt Sugar by Avni Doshi (US)  

* The Shadow King by Maaza Mengiste (Ethiopia-US)

* Real Life by Brandon Taylor (US)  

* Shuggie Bain by Douglas Stuart (Scotland-US)

Det eg er mest sjokkert over er at Hilary Mantel er ikkje med vidare til kortlista. Det trenger ikkje bety at boka er dårleg, men den passer ikkje for meg med tanke på tema, og passa tydeligvis ikkje for juryen. Eg har så langt høyrt bøkene til Tsitsi Dangarembga og Douglas Stuart. Dessverre falt eg ikkje for dei, og husker nesten ingenting i dag. Diane Cook og Maaza Mengiste har eg i Storytel-appen, medan Avni Doshi og Brandon Taylor får eg i Audible-appen. Eg har lyst til å høyre dei resterende fire før vinnaren blir annonsert 17. november.

XOXO