Froskens sanger er gjendikta av Hanne Bramness, og er ein omsetjing frå Les Chants de la Tassaout de Mririda N’aït Attik. Mririda N'ait Attik var analfabet, og det var den franske soldaten René Euloge som i 1959 skreiv ned sangene hennar og ga dei ut. Sangene er gode, men eg får ikkje noko utav dei. Det trur eg handler om kva dei handler om som skilsmisse, huslige problem og ubesvart kjærleik. Då dei kom ut var dei ganske tabu for slike ting skulle ikkje kome frå poeter, og særleg kvinnelege poeter.
Ein smakebete:
Fornærmelsen (eit utdrag)
Du tar feil, du mor til min forhenværende mann,
hvis du tror jeg lider.
Du kan si til ham som dro fra meg
at de gode og onde dagene vi delte
er visket bort fra tankene, fra hjertet,
slik strå blir spredd for vind...
(...)
Det er som om jeg aldri skulle kjent ham.
Du som var min svigermor, gå og fortell din sønn
at jeg ikke kan huske hans navn!
XOXO
| Utgitt: 1999 | Format: Heftet, 42 sider | Forlag: Cappelen Damm |
I gjendiktningsserien Stemmens kontinent frå Cappelen Damm er det kun kvinnelege lyrikere som har fått plass. Beathe gjorde meg merksam på denne serien rundt jul og eg heiv meg på idéen om å lese alle 25 bøkene. Serien består av internasjonale poeter frå heile verda, og det var kun ei av dei som eg var kjent med frå før. Forfatteren bak The Bell Jar, Sylvia Plath, er representert og bidraget hennar, Tre kvinner, har eg lest tidlegare utan å bli merksam på at Stemmens kontinent var ein serie.
Eg leser lite lyrikk i utgangspunktet, men liker idéen om at det kun er kvinner representert og at det er frå heile verda. Det er den norske lyrikeren Hanne Bramness som er initiativtaker, redaktør og i enkelte tilfelle gjendikter. Eg ser fram til å bli betre kjent med alle 25 bidraga. Beathes progresjon med serien kan følges HER (ekstern lenke).
