Bok: "Skynd deg å elske"

Eg har alltid likt biografier. Eg har heller lest om livet til Sigrid Undset og Knut Hamsun enn faktisk bøkene som dei er kjent for. Til den dag i dag, må eg ærlig innrømma at eg har ikkje lest ei einaste bok som er skreven av Undset og Hamsun. Eg har alltid syns at det er herlig å synka inn i ein historie, eit liv, som er annleis enn mitt eige. Skjønnlitteratur er flott, og eg beundre forfattara som har den evnen til å finne på alt dei skriv om. Men når det handler om deira sjølv, deira liv, då syns eg det lyser mot ut av dei!

For ei tid tilbake scrollte eg nerøve VG på nettet, og leste så vidt at tidlegare fiskeriminister Jan Henry T. Olsen hadde fått diagnosen Alzheimer. Eg hadde personleg aldri høyrt om mannen, men så har eg aldri vore noge vidare interessert i politikk. I det minsta veit eg kven som er statsminister i landet, og kven som er ordførar i min eigen kommune. Det er nokon politikara du får meir auga på enn andre, men denne mannen som nå hadde fått Alzheimer var heilt ukjent for meg. Då det etter ei stund vart utgitt ei bok ført i pennen av hans kone, Laila Lanes og Olsen sjølv, vart eg interessert. Boka vart gitt ut, men eg kom aldri så langt som til å lese den, før nå.

Når kjendiser står fram og fortel at dei er sjuke, eller har fått ein kronisk sjukdom, då danner det seg eit bilete av dei. Du ser bare det du ser på tv og les i aviser. Men kva med alle dei andre dagane? For sjølvsagt skjer det ting sjølv om personen ikkje figurerer i avisene kvar dag. Då Jan Henry T. Olsen stod fram med diagnosen Alzheimer i 2008, var det først i avisa "Nordlys." Etterkvart plukka dei riksdekkande avisene det opp, og det var i VG eg leste det. Med det same det stod på, var det stor interesse for den tidlegare fiskeriministeren. Lanes skriv i boka at ho såg det var behov for at nokon stod fram. Når dei var ute på foredrag eller bare ute i Tromsø by, så kom det folk og roste dei for det dei gjorde. Og eg trur at det bidrar til å gjera Alzheimer til meir folkevennleg. Men, kva viss du ikkje er kjendis? Vil du då kjenne at du får tilgang til hjelpemidler som kan vera nødvendige for å fungera i kvardagen? Det har eg ingen svar på, og Lanes grunna sjølv over det spørsmålet.

Alzheimer er ein sjukdom som sakte, men sikkert tar i frå deg den personen du er glad i. Enten det er foreldrene dine, søsken, venner, ektemann etc. Den tar ikkje frå deg på den måten at personen døyr, men personen blir borte. Hukommelsen svikte, og til slutt kan det vera at du ikkje blir gjenkjent av den du er glad i. Boka var ein sterk og personleg historie å lese. Den fortel ikkje bare om dei gode dagane, men og dei stundene der alt gjekk på tverke, og du føler at overskuddet og tolmodet ditt går rett i kjelleren. Eg trur ikkje du kjem til å angre om du les boka, eg vil ihvertfall anbefale den.

XOXO