Søk i denne bloggen

søndag 15. mars 2015

Bok: "The Phantom of the Opera"

Forfatter: Gaston Leroux (1868-1927)
Originaltittel: Le Fantôme de l'Opéra
Utgitt: 1910
Min utgåve: 2005
Format: Lydbok frå Storytel, lest av Ralph Cosham, 7t46min53sek)
Forlag: Blackstone Audio

Etter ei framsyning på teateret i London av The Phantom of the Opera har eg vore forelska. Dette er 13 år sidan, og eg har gått i gradene frå kassett til CD, innom filmatiseringa og nå sist til boka som inspirerte det heile. Andrew Lloyd Webber satte opp musikalen første gong i 1986, og det ser ut til at den aldri går av moten. På Youtube kan ein finne mange ulike tolkninger av musikken - min favoritt er frå The Royal Variety Show i 2011. Nicole Scherzinger synger i rolla som Christine Daaé med fire spøkelser.

The Phantom of the Opera vart først publisert som avsnitt i ei fransk avis (på lik line som mange Dickens-romanar) før den vart publisert i sin heilhet i 1910. Idag er dessverre ikkje romanen så kjent - det er musikalen til Webber som er mest kjent. Romanen byrjer med at den unge operasangerinna Christine Daaé har stor suksess på scenen under gallamiddagen til den avtroppende teatersjefen. Allereie då går ryktene om eit spøkelse som bur i operabygget, og gir seg til kjenne med brev og onde gjerninger. Denne kvelden treffer ho igjen Raoul, Vicomte de Chagny, ein barndoms- venn og -forelskelse. Operafantomet kidnapper Christine og tar ho med djupt ned i kjelleren i operahuset. Han presenterer seg som Erik (som ikkje er hans verkelege identitet), og planlegger å behalde ho eit par dagar. Då Christine tar av han maska ved eit uhell og får sjå korleis han ser ut nekter han å la ho gå i frykt for at ho ikkje vil elske ham. Likevel etter to veker lar han ho gå med det løftet at ho skal bære hans ring og vera trufast mot ham.

Då Christine fortel Raoul at operafantomet kidnappa ho bestemmer han seg for at dei skal reise langt vekk så fantomet ikkje kan finne ho. Det paret ikkje veit er at Erik har lytta til heile samtalen og blitt ekstremt sjalu. Neste kveld kidnapper han igjen Christine og tvinger ho til å gifte seg med han. Viss ikkje skal han sprenge heile operahuset. På bakgrunn av at Erik har satt Raoul i eit torturkammer går ho med på giftermålet. Erik prøver å drukne Raoul, men då Christine lover å ikkje begå sjølvmord etter bryllaupet avlyser han drukningsforsøket på Raoul. Då Erik og Christine er åleine igjen tar han av seg maska og kysser Christine på pannen kysser ho han tilbake. Han blir overvelda av kjensler og fortel at han aldri er blitt kyssa, ikkje ein gong av si eiga mor. Han lar ho gå med det løftet at ho må kome tilbake på hans dødsdag, begrave ham og informere avisene.

Denne romanen fant eg hjå Storytel, og eg er ikkje mindre glad i The Phantom of the Opera. Det var interessant å høyre den eigentlege historien sjølv om mi oppleving er delvis farga av musikalen/filmen. Det er scener som er endra, men i si heilhet er det ganske likt. Romanen er spennande, den har godt driv og opplesaren var det ingen feil ved. Sjølv om det i dag er ulike adaptasjoner som er mest kjent står romanen som eit flott bidrag til gotisk litteratur og er faktisk mørkere enn dei adaptasjonene eg har sett. Enkelte ting er best i bokform. Anbefales!

XOXO

6 kommentarer:

  1. Jeg har aldri lest boka, bare sett filmatiseringen fra 2004 tror jeg det var. Men kunne tenke meg å lese eller høre på den en gang, for det er en spennende historie og interessange karakterer.

    SvarSlett
  2. Sett den i London og i Las Vegas faktisk, og oppsetningen i Las Vegas var til og med hakket bedre enn London. Noe jeg aldri hadde trodd! Nydelig historie, aldeles nydelig musikk og så tåredryppende i slutten at jeg hadde problemer med å få med meg detaljene. Ingen tvil om at dette er en musical som kommer til å gå inn i historien som de aller aller største. Boka har jeg aldri lest, og var heller ikke klar over forfatterens navn før nå! Musicalen gav meg en så mektig opplevelse begge gangene at jeg tror faktisk jeg ikke vil lese boka. Jeg skal heller ta med meg begge versjonene av musicalen i graven og la det bli med det :-)

    SvarSlett
  3. Jeg så den også i London, for en del år siden- noe av det aller beste, kanskje det aller beste, jeg har sett som musical. Love it! HAr filmen også, og sett den flere ganger.. Har du hørt Nightwish sin versjon av tittelsangen? Den er også flott!

    SvarSlett
    Svar
    1. Den har eg ikkje høyrt, takk for tipset, Anita!

      Slett