Bok: "Blindgang" (WW #10)

Forfatter: Jørn Lier Horst (f. 1970)
Utgitt: 2015
Format: Innbundet, 381 sider
Forlag: Gyldendal

Kven skulle trudd for nokre år sidan at eg skulle bli så hekta på ein krimromanserie at eg forhåndsbestiller den nyaste boka lenge før publiseringsdato og les den ut på (rundt rekna) 24 timer? Det er nemleg tilfellet med Jørn Lier Horsts Blindgang, den tiende boka i serien om William Wisting. På 11 år har Lier Horst skrevet 10 romaner om William Wisting pluss to serier med krim for barne- og ungdomstrinnet. Det er ikkje anna enn imponerande arbeidsmengde.

Det har gått nokre månader sidan førre bok, Hulemannen, og det er seinsommar. Politiet står fast i ein sak som har pågått for lenge, og er nyleg satt på vent. Då aleinemora, Sofie, og dottera, Maja, flytter til Stavern etter å ha arva eit hus byrjer ting å skje. Huset har Sofie arva etter morfaren - ein vanskeleg mann som Sofie ikkje har hatt kontakt med på årevis. Flyttefolk har tømt huset, men dei klarte ikkje å flytte ein safe som står i kjelleren. Då Sofie får kontakt med Wistings dotter, Line, blir safen opna og innhaldet avslørt.

Line og Sofie gjekk saman på barneskulen før Sofie flytta i 14-årsalderen. Dei utvikler raskt eit vennskap igjen, og den permitterte Line ser muligheter i safen og i historien til Sofie. Då eit spesielt objekt frå safen havner i politiets søkelys blir det fart i ein forsvinningssaken rundt drosjesjåføren Jens Hummel. Wisting blir dratt mellom lojalitet til etaten og iveren etter å avslutte ein sak. Det skal vise seg å bli mange og lange turer til Sørlandet for politietterforskeren.

William Wisting var daten min lørdag kveld. Det var nesten umogleg å legge den frå meg, men søvn er nødvendig. Blindgang presenterer eit nytt ord for meg i politisamanheng, og det er interessant å lese korleis det er mogleg å gå fram for å få dei ein ynskjer dømt i retten. Wisting gir seg derimot ikkje, sjølv om han blir møtt med motstand frå øverste hald. Når det gjelder historier med Line som eg til tider har irritert meg over fordi ho alltid hamner i skotlinja, var det behageleg å lese utviklinga hennar i denne boka. Eg er sikker på at framtida hennar blir knallbra (utan at eg skal avsløre for mykje). Ein meget velskrevet krimroman, og eg berømmer Lier Horst som har etablert ein politietterforsker som ikkje løyser saker i påverka tilstand. Dei er det nemleg nok av. Anbefales!

XOXO