"Spare" av Prince Harry

Prins Harry (f. 1984) er nummer fem i den britiske arverekka. Spare er hans debutbok, og tittelen gjenspeiler på det å vera reserven til arvingen. I dag bur prins Harry i USA med sin familie.

Det er mykje det går an å si om om den britiske kongefamilien, men at dei er konservative og satt i deira veremåte er eg ikkje i tvil om. Så sår nokon tvil. Nokon med eit utgangspunkt som det ikkje burde hatt. Ein 12-åring går bak si mors kiste gjennom Londons gater. Og går rett tilbake til kostskolen etterpå. 

Spare er britiske prins Harrys biografi, i hovudsak ført i pennen av J.R. Moehringer, og fortalt i prinsens perspektiv. Han skriver brutalt ærleg, hudlaust og til tider hjerteskjærande om sitt liv frå den skjebnesvangre dagen i 1997 då hans elska Mummy, prinsesse Diana, døyr i ei bilulukke. Samstundes er den avslørende, og eg sår tvil om dei involverte i avsløringane har fått lese boka på forhånd. Dette gjelder i hovudsak kong Charles og prins William. Det er og muligens brot på sikkerhet i boka då prins Harry fortel kor blant anna dronning Elisabeths soverom var.

For å vera heilt ærleg så veit eg ikkje heilt kva prins Harry vil med denne boka, for om målet var ein gjenforening med faren og broren så har han bomma. Det er fleire rojalister som sår tvil om alt stemmer, eller om prins Harry pynter på sannheten for å få meir medkjensle. Eg er litt i begge leire. Prins Harry er ikkje den første som bryter ut av ein kongefamilie, men uten å faktasjekke det så er nok han den som har gjort det med mest publisitet rundt.

Min indre rojalist hadde ein ungpikedraum om å bli prinsesse, og i barndom/ungdom hadde eg prinsen klar. Med dagens medie-bilete er eg sjeleglad for at det ikkje vart prins på meg, men eg stiller spørsmål ved måten prins Harry møter omverda på. Han sier han ønsker eit privatliv, men signerer avtale med Netflix verdt titalls millioner og blir intervjua i hytt og gevær. Han ønsker ikkje at vakter skal fotfølge han, men går til sak om han ikkje får vakter i heimlandet. Kva trenger du vaktene til frå eit land til eit anna?

Dei siste åra har den britiske kongefamilien gått gjennom store endringer. Den største av dei er utan tvil dronning Elisabeths bortgang. Korleis dei neste åra for kongefamilien blir er ikkje satt i stein, og om det er plass til prins Harry oppi dette må andre enn meg svare på. Det som eg derimot trur er at denne måten å gjera det på var ikkje så lurt. I boka fortel prins Harry at han ved fleire anledninger har gjort forsøk på å snakke med familiemedlemmer, men at det har ikkje fungert. Det syns eg er vondt å lesa om med tanke på at prins Harry var ikkje den einaste som gjekk bak kista den dagen i september-97. Hvilke demoner sliter andre med, og er det årsaker til at ingen vil snakke om til dømes prinsesse Dianas død? 

Dette vart litt mange og lause tanker, og eg skal avslutte med å si at eg likte ikkje boka. Eg får ikkje til dei korte kapitla, språket synger ikkje til meg og det er for mange gonger eg tenker at dette trenger eg ikkje vite. Eg har ikkje meir sympati for prins Harry enn før eg las boka, meir nysgjerrig på kva som stemmer og ikkje. Det er mange teorier om det, men ein ting står klart. Britiske medier er nådelause og spesielt mot dei dei ikkje liker. Prins Harry og grevinne Meghan er dessverre (i mine auge) eit par som ikkje er så godt likt. Over og ut!

XOXO

| Utgitt: 2023 | Format: Digitalt med kindle, 409 sider | Forlag: Random House |