Norsk røyndom: "Eg snakkar om det heile tida" av Camara Lundestad Joof

Camara Lundestad Joof (f. 1988) er ei norsk-gambisk dokumentarisk scenekunstnar og dramatikar. Ho har hatt ei sjølvbiografisk forestilling på scenen i Skandinavia og er frå 2018 husdramatikar på Dramatikkens hus i Oslo.

Eg snakkar om det heile tida er ei av bøkene i pamflettserien til Samlaget. Forlaget skriv sjølv (ekstern lenke): I serien Norsk røyndom inviterer Samlaget utvalde forfattarar til å skrive om den norske samtida. Viktige tema vert presenterte i kort format, med eit personleg utgangspunkt. Eg har reservert og lånt fleire av dei, og ser ikkje vekk ifrå at dei må hamne i mi bokhylle.

Den første eg har lest er Camara Lundestad Joofs Eg snakkar om det heile tida, og norsk-gambiske Joof skriver om utfordringar ved å vere brun. Ho skildrar korleis rasismen er overalt heile tida kun fordi ho har ein annleis hudfarge enn andre. Ikkje heilt kvit, ikkje heilt farga, men noko midt i mellom. Denne kunne blitt lest i ei håndvending, men den er såpass tankefull at pauser måtte til. Ofte får eg bakoversveis av det som blir skrevet fordi det er situasjoner Joof hamner i som ikkje henger på greip. Som seks-åring blir Joof slått med ein paraply av ei eldre dame fordi ho har bunad på seg på 17. mai. Altså, kven er det som gjer slik mot eit uskuldig barn? Det hadde aldri falt meg inn! Eg blir litt oppgitt rett og slett. Det er fleire slike små og store hendingar som utgjer denne appellen og eg ser fram til dei andre i serien. Anbefales!

| Utgitt: 2018 | Format: Heftet, 94 sider | Forlag: Samlaget |

XOXO